English (EUR) | EN 
Als ik iemand hoor zeggen: "De tijd is als een rivier." Ik heb het gevoel dat de analogie gebaseerd is op het idee dat tijd lineair is, en dat geldt ook voor een rivier. Hoe meer tijd ik op aarde en aan rivieren doorbreng, hoe minder ik er iets lineairs aan zie. Ik ben nog nooit een rechte rivier tegengekomen, alleen gedeelten die zijn afgedamd of geheven. Ik geloof niet dat water zomaar voorbij stroomt om nooit meer terug te keren. In plaats daarvan keert het water voortdurend terug. Regen valt niet alleen uit de lucht; regen valt ook uit de grond.
Wat de tijd betreft: de enige rechte tijd die ik ben tegengekomen, is wachten bij stoplichten, kassa's of in dokterspraktijken. Fabriekssoorten tijd. Concrete, gefabriceerde en op de markt gebrachte soorten tijd. De tijd beweegt, net als water, in spiralen, voortdurend weggaand en terugkerend. We ervaren dit allemaal als we een verhaal vertellen of horen, omdat het de aard van een verhaal is om ons te bevrijden van de lineaire tijd. Verhalen brengen ons in de nabijheid van de tijd die zich afspeelt in smaak, geur, allegorie en gevoel. De tijd gaat niet weg om nooit meer terug te keren. Wij leven tussen de tijd.
Afgelopen zomer bracht ik een tijdje door met bikeraften op een deel van de Continental Divide met de vrienden Brett en Diana Davis. Terwijl ik de reis begon bij de Canadese grens en eindigde in Idaho, bewoog ik me onderweg niet in een rechte lijn. Terwijl ik mensen en plaatsen achterliet, pakte ik ook dingen op en keerde tijdens de reis meer dan eens terug naar bepaalde plaatsen. Ik reisde door de tijd als een bochtige golf door de legendarische rotsen en het collectieve bewustzijn van berghellingen die na brand weer aangroeiden. Terwijl ik onder een adelaar zat, zag ik wolken op het water, naar mij weerspiegeld in de puntige ogen van die adelaar.
Twijfelend in dat verlangen, hoog boven de Blackfoot rivier naast een knoestige ceder, herinnerde ik me dat dit de reden is waarom ik naar het water ga. Om te onthouden dat alles in een cirkel beweegt, en niet in een rechte lijn. Steeds opnieuw zal de tijd komen dat ik mezelf uit de rivier moet halen, maar ik weet met zekerheid dat er nooit een tijd zal komen waarin de rivier uit mij gehaald zal moeten worden.
Over de auteur: Big Agnes-ambassadeur Ben Weaver is een songwriter en dichter die zich per fiets verplaatst. Hij gebruikt zijn muziek als instrument om de relaties tussen mensen en hun lokale ecosystemen te versterken. Ben heeft tijdens fietstochten veel wildernismuziek voltooid, negen studioalbums en vijf poëzieboeken uitgebracht. Lees het verhaal van Ben.
