
De eerste keer dat ik de 75 mijl van de Wyoming-grens naar Hwy 114 op de Continental Divide Trail liep, was ik ziek. Zo ziek dat je stopt om water te filteren en vier uur later wakker wordt in een plas van je eigen urine. In de voorgaande drie maanden had ik: mezelf met berenpepperspray in mijn tent bespoten; een geïnfecteerde teennagel chirurgisch laten verwijderen in Hamilton, Montana; meegelift met de dronkenste chauffeur in Wyoming; en vier dagen verdwaald in de Bob Marshall Wilderness. Maar de Zirkel Wilderness was een speciale soort hel die ik nog nooit eerder had gevoeld tijdens mijn 2015 thru-hike van de CDT. "Die hele Yampa Valley Curse is een leugen", dacht ik.

Twee jaar nadat de Zirkels me bijna hadden gebroken, was ik terug en dronk ik bij dezelfde stroom. Deze keer was ik met de mensen wiens obsessieve ontwerpen elke stap die ik op de PCT en CDT had gezet, mogelijk hadden gemaakt. We waren niet aan het wandelen door de griep, we waren steenmannetjes aan het bouwen en bomen aan het verwijderen.

De Continental Divide Trail is 3.100 mijl langs de ruggengraat van Noord-Amerika van Mexico naar Canada. Het is wild, verlaten, nederig, verbazingwekkend en pijnlijk. Het zal je geest veranderen in een ballon vol hete spaghetti die bij elke bocht van het pad uit je stroomt in een stortvloed van vreugde en woede.
De gemeenschap van Steamboat Springs noemt de CDT hun achtertuin. Vanaf het hoofdkantoor van

2018 is een monumentaal jaar voor paden. 50 jaar geleden ondertekende het Congres de National Trails System Act, waarmee het belang van paden voor ons erfgoed werd vastgelegd en ze werden aangewezen als een openbare bron die door iedereen kan worden genoten.Veertig jaar geleden werd de derde en langste National Scenic Trail toegevoegd aan federale bescherming als "een levend museum van het Amerikaanse Westen" – de ruige en iconische CDT. In 2018 staan wildernisgebieden, BLM-land, Nationale Bossen en Monumenten onder de grootste bedreiging die ze in decennia hebben gezien. Klimaatverandering heeft geleid tot ernstige droogtes, branden, keverepidemieën en overstromingen, wat een ongekende behoefte aan jaarlijkse trailreparatieprojecten creëert.

In tijden als deze kun je zwelgen in angst en wanhoop of een zaag oppakken en er iets aan doen.

Terug zijn op de CDT in september 2017 om trailwerk te doen met mijn collega's en de oprichters van

P.S: Ben je van plan de CDT in 2018 te thru-hiken? Blijf op de hoogte, we zullen onderhoudsprojecten op het pad hebben voor wandelaars die iets willen teruggeven!
-Kathleen Lynch, Productontwikkelingsteam, Resident Thru-Hiker