Ode to the Copper Spur along the "Southernmost Trek in the World"

Ode aan de Copper Spur langs de "Zuidelijkste Trektocht ter Wereld"

“Een huis kent geen grenzen.Je kunt het vinden onder je eigen dak, op de bank van een vriend, achterin je CR-V, onder een brug, op koude rotsen of zelfs in een tent.. Als je op deze manier aan ‘thuis’ denkt, is het best leuk om te beseffen hoeveel plekken je, nou ja, thuis hebt genoemd.. Niet alleen je huis, maar ook op de hellingen van Nieuw-Zeeland, grotten ergens in IJsland, omringd door woestijnzand en weilanden in de Noord-Cascades. Ik heb het geluk gehad om mijn Koperen spoor naar een paar van deze plaatsen in de Verenigde Staten en de wereld, meestal met een paar goede verhalen (meestal over iets dat misging). Gelukkig voor mij zal Zuid-Amerika altijd een plekje op de lijst van de “10 coolste plekken die ik mijn thuis heb genoemd” hebben..

Als je leest over de ‘zuidelijkste trektocht ter wereld’, is het moeilijk om niet te blijven klikken op het wormgat van bèta en foto’s. Het is vooral lastig als je een reis van drie weken plant waarbij je binnen een uur vliegen van dit kleine eiland bent.

Isla Navarino ligt rustig ten zuiden van Ushuaia en Tierra Del Fuego en herbergt een paar kleinere steden en een ongerept subantarctisch (dat is leuk om te zeggen) landschap. Tussen deze bergen vindt u het Dientes Circuit – een vijfdaagse tocht van 53 km die rechtstreeks vanuit de stad vertrekt en een prachtige reeks bergtoppen omcirkelt. Waarom zo'n korte afstand in zoveel dagen? We kwamen erachter dat dit geen gemiddelde wandeling zou zijn nadat we een kaart probeerden te bemachtigen, maar het kleine winkeltje bleek volledig buiten bereik te zijn.. Langzaam internet, e-mails en screenshots waren de oplossing. Deze plek is ver verwijderd van alles wat we hebben meegemaakt. Dus na een laatste bezoek aan welke supermarkt we ook maar konden vinden, pakten we onze spullen in voor een avontuur.

Onze tent van keuze voor deze wandeling was de Koperen spoor HV UL3. We waren met z'n vijven verdeeld over de twee tenten – we wilden iets met wat extra ruimte (cue de "HV"-functie) omdat we het gevoel hadden dat we hier meer tijd zouden doorbrengen dan verwacht. Ik had daar zeker geen ongelijk in. Behalve dat we met z'n drieën comfortabel konden slapen, waren deze puppy's licht genoeg om de 53 km te dragen zonder een deuk in onze rugzak te slaan. Wat uiteraard meer ruimte betekende voor Pringles en tonijn uit blik.

Gedurende de volgende vijf dagen zetten we ons kamp op tussen de grillige toppen van de Dientes, in de buurt van rivieren bezaaid met beverdammen, en onder bergpassen zo vol wind dat we letterlijk van onze voeten werden geblazen en in het stof belandden. Om nog maar te zwijgen van de willekeurige tent die we in stukken zagen scheuren in de struiken voordat we onder de boomgrens liepen. We aten broodjes die we voor vertrek hadden gekocht (waarom hadden we niet van tevoren aan troostvoedsel gedacht?), verzamelden beverbotten in de buurt van het kamp en keken hoe de wind het water uit de meren omhoog bracht. Dit was een plek van mysterie en kracht die we dankbaar waren te mogen verkennen.

We waren zo ver van huis als we ooit waren geweest en volledig uit onze comfortzone. Maar we zijn heelhuids teruggekomen (in tegenstelling tot het meisje dat een tand afbrak door de wind die een steen naar haar toe blies...). Ik ben er erg blij mee om voor altijd naar een kaart te kijken, naar dit kleine eilandje voor de kust van Argentinië te wijzen en het mijn 'thuis' te noemen.."

Greg Balkin reist de wereld rond om deze momenten en avonturen vast te leggen als Yeehaw Ezel. Volg zijn Copper-Spur-reis die onlangs de top van Mt. bereikte. Bakker in Washington.