We hebben het genoegen gehad om hier bij Bob Swanson te werken Big Agnes al meer dan een decennium. Op zijn visitekaartje stond de titel 'The Tent Guy'. En hoewel dat professioneel gezien klopte, betekende hij voor ons zoveel meer als vriend, rolmodel, wijze en pionier van de outdoorindustrie. Helaas is Bob onlangs overleden na een kort ziekbed.
Als freelancer help ik Big Agnes bij het ontwerpen van producten was zijn rol nooit duidelijk gedefinieerd, de verwachtingen waren gering en de communicatie was vaak onregelmatig. Nieuwe tekeningen of monsters kwamen sporadisch op ons kantoor binnen, en sommige waren perfect en werden in de productie gebruikt, terwijl andere ons hoofd deden krabben. Opgesloten in zijn hut in Maine, die hij samen met zijn partner Molly had gebouwd, werd hij aangemoedigd om onze skunkworks en onze freelance onderdakdromer te zijn.
Bob reisde uitgebreid met ons productontwikkelingsteam op vele reizen naar Azië en woonde al onze verkoopvergaderingen en belangrijke vakbeurzen bij. Het was vooral op deze productiereizen dat Bob zijn brood verdiende. Als je een nieuw deurontwerp, een slaapzak-afscherming of een manier om een naad te ontwerpen noemde, dan viel hij vaak in de trant van: "Ja, dat hebben we rond 1982 geprobeerd, maar het werkte nooit vanwege..." Zijn talent was om dit soort uitspraken op een nederige, feitelijke manier te doen, waardoor niemand zich minderwaardig of beschaamd voelde omdat hij niet besefte dat een idee al eerder was geprobeerd.. Vol nederigheid en altijd vriendelijk, zorgde Bob ervoor dat iedereen in de kamer zich welkom en gerespecteerd voelde. Hij was werkelijk een heer.
Weinig mensen in de outdoorindustrie kennen vandaag de dag Bob Swanson of zijn bijdragen. Hij was medeoprichter van Sierra Designs, richtte Walrustents op, verkocht dat vervolgens aan REI en werkte daarna nog een aantal jaren voor REI voordat hij voor zichzelf begon.. Big Agnes had het geluk om met hem in contact te komen, en er ontstond een lange relatie. Zijn passie voor design concentreerde zich op tenten en tentarchitectuur. Hij wordt algemeen erkend omdat hij het gebruik van hubs in de tentarchitectuur introduceerde en de voorhoede van shelterontwerpers vertegenwoordigde.
Bob was echt een man van de wereld. Hij had veel gereisd en deelde graag verhalen over avonturen op exotische locaties, maar alleen als hij daartoe werd aangezet.. Hij pochte nooit over zijn ervaringen of reizen. Noem een motorfiets en hij had het over de begindagen van motorcross en rijden in Baja met open helmen, 'vroeger'. Gepraat over zeilen of boten leidde tot verhalen over kamperen in een zeekajak of kano, of over zijn tijd bij de marine aan boord van een mijnenveger, en daarna over mijnenonderzoek.. Er werd over muziek gesproken in de buurt van Bob en hij vertelde terloops dat hij erbij was op de Altamont Speedway toen de Rolling Stones speelden en de Hell's Angels een man doodden. Hij was aanwezig bij het openingsfeest in de North Face-winkel in San Francisco, toen een opkomende band genaamd de Grateful Dead het optreden verzorgde. Backpacken, fietstochten, trektochten in de Himalaya en wijnproeverijen brachten Bob naar alle uithoeken van de wereld.
Bob werd geboren in Philadelphia en was een van de unieke mensen die geen pronkzucht had, weinig attitude toonde en overal waar hij ging vrienden maakte.. Hij verscheen op beurzen met zijn slaapzak en matje en verwachtte volledig dat hij op de vloer van een hotel zou slapen. Pas toen we erachter kwamen dat hij tachtig jaar oud was, hebben we hem ‘gedwongen’ om in hotelbedden te slapen. We hadden het gevoel dat we een oudere niet respecteerden, maar toch nam hij 'voor de zekerheid' een tas mee naar de volgende show. Op een backpackreis met personeel in de Mt.. In de Zirkel Wilderness was Bob een paar jaar geleden de enige die op de weersvoorspelling lette en een paraplu meenam. De rest van ons leed een stortregen in onze poncho's. Hij kende zijn eigen tempo op hoogte en kwam veel later dan de jonge mannetjes het kamp binnen, maar slaagde er toch in om hen die nacht bij het vuur te overleven; hij gaf de aanwezigen een applaus en vermaakte iedereen die wakker kon blijven met verhalen over eerdere avonturen..
Het was Bobs aanstekelijke geest, zijn blozende glimlach en oprechte interesse in iedereen die hij ontmoette, die we het meest zullen onthouden. Zijn vermogen om de feestvreugde te vinden en midden in de actie te staan, was nog nooit zo duidelijk als op een recente Outdoor Retailer-vakbeurs. Op een besneeuwde avond in het centrum van Salt Lake City liepen een paar van ons langs de grote etalage van een lokaal restaurant. Binnen, pratend en lachend, stond Bob in het midden van een grote groep, en toen hij ons zag, bedekt met sneeuw, met capuchons op en handen diep in de zakken, hief hij door het raam zijn glas om op ons te toosten.. We hadden het over zijn uithoudingsvermogen en energie en liepen vol verbazing verder.
Wij zijn vereerd dat we Bob zoveel jaren hebben gekend en met hem hebben samengewerkt. De industrie, ons bedrijf en iedereen die tegenwoordig in tenten kampeert, is hem een dosis dankbaarheid verschuldigd voor zijn bijdragen. Een nederige legende tot het einde toe, Bob 'verdient' meer erkenning, maar zou dat waarschijnlijk niet willen als hij er nog was. Voor degenen onder ons die hier nauw met hem hebben samengewerkt, Big Agnes, we hebben een echte vriend verloren en we zullen hem enorm missen. Rust in vrede Bob.
De bemanning bij Big Agnes
English (EUR) | EN 
