RIP, Bob "De Tent Man" Swanson

We hadden het genoegen om meer dan tien jaar samen te werken met Bob Swanson hier bij Big Agnes . Op zijn visitekaartje stond de titel 'The Tent Guy'. En hoewel dat professioneel passend was, betekende hij zoveel meer voor ons als vriend, rolmodel, wijze en pionier van de outdoor-industrie. Helaas is Bob onlangs overleden na een korte ziekte.

Als freelancer die Big Agnes hielp met productontwerp, was zijn rol nooit duidelijk gedefinieerd, waren de verwachtingen gering en was de communicatie vaak infrequent. Nieuwe tekeningen of monsters kwamen sporadisch aan op ons kantoor, en sommige waren precies goed en gingen in productie, terwijl andere ons deden fronsen. Verschanst in zijn hut in Maine die hij samen met zijn partner Molly bouwde, werd hij aangemoedigd om onze skunkworks en onze freelance shelter-dromer te zijn.

Bob reisde veel met ons productontwikkelingsteam op vele reizen naar Azië en woonde al onze verkoopvergaderingen en grote beurzen bij.Het was vooral tijdens deze productiereizen dat Bob echt zijn waarde bewees. Noem een nieuw deurontwerp, slaapzakbaffle-ontwerp of een manier om een naad te ontwerpen, en hij zou vaak iets zeggen in de trant van: "ja, dat hebben we rond 1982 geprobeerd, maar het werkte nooit omdat..." Zijn gave was om dit soort uitspraken op een bescheiden, feitelijke manier te doen, waardoor niemand zich minderwaardig of beschaamd voelde omdat ze niet beseften dat een idee al was geprobeerd. Vol nederigheid en altijd hoffelijk, zorgde Bob ervoor dat iedereen in een kamer zich welkom en gerespecteerd voelde. Hij was echt een heer.

Weinigen in de outdoor-industrie kennen vandaag de dag Bob Swanson of zijn bijdragen. Hij was medeoprichter van Sierra Designs, richtte Walrus-tenten op, verkocht dat aan REI en werkte vervolgens enkele jaren voor REI voordat hij voor zichzelf begon. Big Agnes had het geluk om met hem in contact te komen, en er ontstond een lange relatie. Zijn passie voor design was gericht op tenten en tentarchitectuur.Hij wordt alom erkend voor het introduceren van het gebruik van hubs in tentarchitectuur en vertegenwoordigde de voorhoede van shelterontwerpers.

Bob was echt een man van de wereld. Hij had veel gereisd en deelde graag verhalen over avonturen naar exotische locaties, maar alleen als hij ernaar gevraagd werd. Hij pochte nooit over zijn ervaringen of reizen. Noem een motorfiets en hij sprak over de vroege dagen van motocross en rijden in Baja met open helmen, 'in die tijd'. Praat over zeilen of boten en hij vertelde verhalen over zeekajak- of kanokamperen, of zijn tijd bij de marine aan boord van een mijnenveger, en daarna in mijnendetectieonderzoek. Praat over muziek in de buurt van Bob en hij zou terloops vermelden dat hij erbij was op Altamont Speedway toen de Rolling Stones speelden en de Hell’s Angels een man vermoordden. Hij was erbij op het openingsfeest van de North Face-winkel in San Francisco toen een beginnende band genaamd de Grateful Dead het optreden gaf.Backpacken, fietstochten, trektochten in de Himalaya en wijnproeverijreizen brachten Bob naar alle uithoeken van de wereld.

Geboren uit bescheiden middelen in Philadelphia, was Bob een van die unieke mensen die geen opschepperij had, weinig houding vertoonde en overal vrienden maakte. Hij verscheen op beurzen met zijn slaapzak en matje en verwachtte volledig op de vloer van een hotel te slapen. Pas toen we ontdekten dat hij een tachtiger was, 'dwongen' we hem in hotelbedden te slapen. We voelden ons alsof we een oudere hadden beledigd, maar toch bracht hij een tas mee naar de volgende show 'voor het geval dat'. Tijdens een personeelsreis in de Mt. Zirkel Wilderness enkele jaren geleden, was Bob de enige die de weersvoorspelling opvolgde en een paraplu meenam. De rest van ons leed onder de striemende regen in onze poncho's.Hij kende zijn eigen tempo op hoogte en slenterde veel later dan de jonge gasten het kamp binnen, maar slaagde erin om ze allemaal te overtreffen bij het vuur die nacht; hij verspreidde de vrolijkheid en vermaakte iedereen die wakker kon blijven met verhalen over vroegere avonturen.

Het was Bob's aanstekelijke geest, blozende glimlach en oprechte interesse in iedereen die hij ontmoette, die we ons het meest zullen herinneren. Zijn vermogen om het feest te vinden en in het middelpunt van de actie te staan, was nooit duidelijker dan op een recente Outdoor Retailer-beurs. Op een besneeuwde avond in het centrum van Salt Lake City liepen enkelen van ons langs het grote voorraam van een lokaal restaurant. Binnen, pratend en lachend in het midden van een grote groep, was Bob, en toen hij ons door het raam zag, bedekt met sneeuw, met capuchons op en handen diep in de zakken, hief hij zijn glas om op ons te proosten. We maakten opmerkingen over zijn uithoudingsvermogen en energie en liepen verder in verwondering.

We zijn vereerd dat we Bob zo vele jaren hebben gekend en met hem hebben samengewerkt.De industrie, ons bedrijf en iedereen die vandaag de dag in tenten kampeert, zijn hem dank verschuldigd voor zijn bijdragen. Een bescheiden legende tot het einde, Bob 'verdient' meer erkenning, maar zou het waarschijnlijk niet willen als hij hier nog was. Voor degenen onder ons die nauw met hem samenwerkten hier bij Big Agnes, hebben we een echte vriend verloren en we zullen hem enorm missen. RIP Bob.

Het team bij Big Agnes