
Publieke gronden zijn als familie en voor mij spelen ze diezelfde archetypische rollen. Van de wijze grootouders die je aanmoedigen om even stil te staan en te reflecteren, tot de strenge ouder die erop staat dat je de regels volgt en de orde van het leven respecteert. De liefdevolle tante die voor je zorgt en je herinnert aan de schoonheid die bestaat, en de luidruchtige broer of zus die je aanspoort om hoger te klimmen, je grenzen te testen en verder te gaan. Terwijl het land ons zoveel leert, is het ook in onze zorg.
Ondanks de ruige aard en veerkracht van het land, is het nog steeds kwetsbaar en in gevaar door de moderne mens van vandaag met ons gebruik en overgebruik. Net als een familie houdt het land van ons en voorziet het ons, maar het is niet oneindig.

Ik herhaal vaak het motto "denk globaal, handel lokaal". Als eigenaar van openbaar land probeer ik een goede beheerder te zijn door een vriendelijke, verantwoordelijke gebruiker van paden te zijn, zowel thuis als in het buitenland. Ik doe vrijwilligerswerk op lokale padenwerkdagen en ik doneer aan lokale paden- en natuurbehoudsorganisaties, naast het kopen van mijn jaarlijkse jacht- en visvergunningen. Ik oefen voorzichtigheid uit door verantwoordelijke kampeerplekken te kiezen en op aangewezen paden te blijven. Ik reis altijd met een zak of tas om zwerfvuil op te rapen. Hoewel de lokale inspanningen mijn gemeenschap en mijn eigen gemoedsrust helpen, worden ze niet altijd beantwoord door de rest van de wereld.
Ik hoop dat meer individuen collectief zullen werken om positieve wereldwijde trends van natuurbehoud en verantwoord landgebruik te beïnvloeden. Om dit te doen, raad ik aan om verbindingen te zoeken met grotere organisaties, politici of acties die je inspanningen thuis nabootsen.Ontdek of uw gekozen congreslid of senator landconservatie en -behoud bevordert en hoe u hen of die functionarissen die dat doen kunt ondersteunen. Het zal werk en inspanning vergen, maar het is onze verantwoordelijkheid. We zijn het verschuldigd aan ons land, onze familie, en aan de generaties van toekomstige eigenaren van openbaar land.
Over de auteur: Justin Reiter is een