Border To Backyard Rally: Big Agnes Treks the CDT

Border To Backyard Rally: Big Agnes Trekt de CDT

Bij Big Agnes, als we zeggen dat we in het vuil slapen, menen we het en doen we het ook. Er is geen betere manier om producten te ontwikkelen en te testen, geen betere manier om de daad bij het woord te voegen als een outdoor merk dan onszelf zoveel mogelijk onder te dompelen in de paden, campings en geweldige openbare gronden die ons hier in Noordwest-Colorado en daarbuiten omringen.

De zomer van 2018 gingen we als team nog vaker dan normaal in het vuil slapen. Hier is waarom: In 2017 adopteerde Big Agnes 75 mijl van de Continental Divide Trail nabij Steamboat Springs, CO als onderdeel van onze steun aan de Continental Divide Trail Coalition. Als adoptant stemden we ermee in om ons deel te doen om het aangewezen deel van het pad te onderhouden, het pad te markeren indien nodig, het vrij van afval te houden en goede beheerders van het pad te zijn wanneer we ons erop recreëren. Wat, vanwege de nabijheid van Steamboat Springs en ons hoofdkantoor, vrij vaak blijkt te zijn.Om onze adoptie te vieren, het 40-jarig jubileum van de CDT en het 50-jarig jubileum van de National Scenic Trails Act, besloten we afgelopen zomer het hele Colorado-gedeelte van de trail te wandelen in een estafette-stijl avontuur. Ja, 740 mijl! 146.000 verticale voet omhoog en omlaag langs de ruggengraat van Colorado, met als hoogtepunt de top van Grays op 14.000 voet – en we noemden dit avontuur de “Border to Backyard Rally.”

Je vraagt je misschien twee dingen af: Hoe is dit idee ontstaan en hoe hebben ze het voor elkaar gekregen? Na het aangaan van de adoptie, begon het team bij Big Agnes en onze zusterbedrijven BAP en Honey Stinger na te denken over hoe invloedrijk deze trail is, niet alleen voor onze gemeenschap in Steamboat, maar ook daarbuiten, en misschien is het tijd dat we wat bewustzijn helpen creëren. Maar hoe konden we dat doen? T-shirts maken, nog een feestje geven, erover posten op sociale media... natuurlijk, dat zijn geweldige ideeën en dat gaan we ook doen, maar we hadden iets gedurfds nodig.Of het idee nu op een après-barservet werd geschreven door mede-organisator en thru-hiking bad-ass Kathleen Lynch of geboren werd tijdens een zonsopgangtour op het skigebied op een ochtend, weet niemand zeker, maar tussen januari en juni mobiliseerden we meer dan 70 medewerkers om zich aan te melden voor secties van het pad.

De secties varieerden van dagtochten en fietstochten tot weeklange hoge alpine tochten door enkele van Colorado's meest wilde en schilderachtige bergen. We verdeelden het 74-mijl lange traject in 24 secties en planden om te beginnen bij de NM/CO grens op de ochtend van 11 juni. Het was een koele en zonnige zomerochtend met vijf zeer enthousiaste medewerkers en hun zorgvuldig ingepakte rugzakken klaar om het eerste deel van het pad aan te pakken – een tocht van 75 mijl die hen zeven dagen later naar Wolf Creek Pass zou brengen.Na een ceremonieel afscheid met zegen van een lid van de Jicarilla Apache-stam, begon onze Border to Backyard Rally!

Tien mijl in wat zeker het hoogtepunt van hun zomer zou worden, kregen we een telefoontje van onze partners bij de US Forest Service: Vanwege een grote bosbrand was het San Juan National Forest voor onbepaalde tijd gesloten en we moesten onze wandelaars zo snel mogelijk van het pad halen. (Cue leeglopende ballon geluid.) Maanden van planning, vergaderingen, schema's en opwinding die leidden tot deze startdag brandden letterlijk voor onze ogen op. Dat is het ding met het plannen van avonturen in de natuur; je kunt je zo goed voorbereiden als je wilt, tot aan pendelauto's en GPS-systemen en perfect geproportioneerde salami-schijfjes voor elke lunch, maar moeder natuur geeft er geen moer om. Ze zal je plannen ontsporen met droogte, onweersbuien, bosbranden en wind, en het enige wat je kunt doen is reageren, omleiden en doorgaan.

De sluiting duurde een paar weken, maar tegen de tijd dat het bos weer werd geopend, hadden we ons hergroepeerd en de getroffen delen omzeild. Het nieuwe begin van onze reis was iets verder naar het noorden op een stuk van 48 mijl buiten de grenzen van de bosafsluiting. We maakten de eerste twee secties later in de zomer goed en konden de meeste mensen die zich oorspronkelijk hadden aangemeld voor hen op het pad krijgen. Al met al hebben we ons redelijk goed staande gehouden met de curveballs van de natuur en kunnen we onze bemanning de eer geven voor hun planning, voorbereiding en doorzettingsvermogen door een zomer die niemand hier bij Big Agnes waarschijnlijk ooit zal vergeten.

Dus hoe eindigde het? Op een andere zonnige, zij het koudere dag drie maanden later en 739 mijl verder naar het noorden, werden we wakker in tenten op minder dan een mijl van de WY-grens. Zoals elke ochtend sinds we begonnen (officieel op 25 juni) werd er water gekookt, havermout geroerd, tassen ingepakt en rugzakken voor de laatste keer dichtgeritst.Het was bitterzoet om te eindigen, wetende dat er geen ander team was om het stokje over te dragen voor hun deel van het avontuur dat voor ons lag. We grapten over het veroveren van het WY-gedeelte volgende zomer, maar eigenlijk ging de prestatie niet alleen over het fysiek afleggen van alle 740 mijl deze zomer. Het is de opwinding van wat er nog in de toekomst van de CDT te wachten staat. Bewustwording creëren voor dit ruige, brute, historische pad betekent meer financiering voor verbeteringen, onderhoud en bescherming. Onze prestatie is nog niet meetbaar.

Katie Hughes is al lange tijd een marketing meesterbrein en buitenliefhebber. Wanneer ze niet optreedt als de stem van Big Agnes , kun je haar vinden op een van de vele lokale mountainbikeroutes, raften op de San Juan River, of haar passie voor de natuur delen met haar vijfjarige dochter Ivy.