Cal “Starburst” Dobbs (zij/hij) had nog nooit een rugzaktocht gemaakt en vertrok in 2018 voor de Appalachian Trail. Als beginnende wandelaar reflecteert Cal: “Ik was een onverschrokken optimist, maar ik heb veel fouten gemaakt die mijn plezier op de route hebben ondermijnd..Na het afronden van de AT keerde Cal terug naar zijn vervullende baan als leraar. Deze eerste doortocht maakte hen echter hongerig naar een herhaling, met de lessen die ze onderweg hadden geleerd..
Net als velen van ons begon Cal, toen de pandemie toesloeg, zijn prioriteiten te herzien: "Ik zou een hypocriet zijn als ik elke dag naar de les zou gaan en mijn studenten zou vertellen dat ze hun wilde en gekke dromen moesten eren, als ik dat niet deed.".Na het afronden van het schooljaar 2021 ging Cal zuidwaarts op de Continental Divide Trail (CDT).
Veel wandelaars langs de CDT hadden nog nooit bewust een transpersoon ontmoet, laat staan een transwandelaar.. Met al die ‘primeurs’ van de Triple Crown kon niemand een transgender persoon aanwijzen die deze titel zou kunnen claimen. “Ik wist op dat moment… dat ik de Pacific Crest Trail (PCT) moest voltooien – het laatste juweel in de Triple Crown… zodat mensen een zichtbare en uitgesproken voorvechter voor de LGBTQ+-gemeenschap in de buitenlucht zouden zien."
Op 9 augustus 2022 voltooide Cal met de hulp van hun favoriete Copper Spur 3 de PCT met succes en claimde de titel als de eerste transgender Triple Crown-finisher. Met deze prestatie heeft Cal anderen in de queergemeenschap geholpen zich meer welkom en betrokken te voelen op het pad. “Ik zie de trailgemeenschap veranderen en het is bemoedigend om deel uit te maken van de inspanning om de naald in de richting van liefde en inclusie te bewegen."
We spraken met Cal Dobbs, de eerste openlijk trans persoon die de Triple Crown van doorlopende wandelingen voltooide. Bekijk hieronder ons gesprek.
Gefeliciteerd met je stoere uiterlijk! Wat heeft je ertoe aangezet om de illustere Triple Crown na te streven?
Aanvankelijk was het nooit mijn bedoeling om de Triple Crown te voltooien. Toen ik in 2018 besloot een doortocht over de Appalachian Trail te maken, had ik nog nooit een backpacktocht gemaakt. Ik was een onverschrokken optimist, maar ik maakte veel fouten die mijn plezier op de trail ondermijnden. Ik heb me van Springer naar Katahdin gevochten, maar een jaar later besefte ik dat ik het opnieuw wilde doen. De AT liet me hongerig achter naar iets wat ik nog niet had geproefd, dus ik plande om over een paar jaar weer eens een lange wandeling te maken. Kort daarna sloeg de pandemie toe en werd de samenleving gedwongen haar prioriteiten te heroverwegen.
Ik had een baan als lerares die ik geweldig vond en waar ik een grote passie voor had, maar de pandemie dwong me om te beseffen hoe kort en kwetsbaar het leven eigenlijk is.. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik zou sterven zonder mijn angsten onder ogen te zien en een nieuwe lange wandeling te proberen. Bovendien zou ik een hypocriet zijn als ik elke dag naar de les zou gaan en mijn studenten zou vertellen dat ze hun wilde en gekke dromen moeten eren, als ik dat niet zou doen..
Ik heb het schooljaar afgerond en ben in juni 2021 begonnen aan mijn zuidwaartse CDT-wandeling. Tijdens de CDT heb ik verschillende dappere en unieke individuen ontmoet, maar in al mijn 3.000 mijl aan wandelervaring tot dan toe heb ik geen enkele transgender persoon zoals ik ontmoet op de route.. Ik kende verschillende eerbiedwaardige wandelaars die ‘de eersten’ waren die naar de Triple Crown gingen, maar niemand kon de eerste transgender persoon naar de Triple Crown noemen. Hoe meer ik de gemeenschap ondervroeg, hoe meer mensen ontdekten dat de meeste geen enkele trans-wandelaar konden noemen. Ik wist op dat moment tijdens de CDT dat ik de PCT moest voltooien - het laatste juweel in de Triple Crown - en dat ik daarbij mijn stem moest laten horen, zodat mensen een zichtbare en uitgesproken voorvechter voor de lgbtq+-gemeenschap in de buitenlucht zouden zien..
Welke les heb je geleerd tijdens de tocht en hoe heb je je daaraan aangepast?
Misschien wel de belangrijkste les die ik op de trail heb geleerd is: wandel je eigen wandeling (HYOH), maar die uitdrukking kreeg voor mij een nieuwe betekenis die niets met wandelen te maken had.. Mensen gebruiken deze uitdrukking om de ervaring te beschrijven van het kiezen van de trailervaring die je wilt boven de verwachtingen of uitnodigingen van andere mensen, hoe verleidelijk ook.. Tijdens de tocht werd ik vaak geconfronteerd met de keuze om de plannen van andere wandelaars te volgen, wat ik ook zou doen als ze consistent waren met de mijne, maar andere keren botsten ze met mijn plannen en ideeën over mijn tocht, en moest ik mijn waarden bijstellen en voor mezelf kiezen..
Ik zie HYOH als een maxime die illustreert hoe je je waarheid kunt vinden en daarin kunt staan. Voor mij betekent HYOH dat je compromisloos bent in je waarden en vastberaden in je toewijding daaraan.. HYOH is een metafoor voor trans-zijn in de buitenluchtgemeenschap en in de maatschappij als geheel. Alle queer- en transgendermensen moeten leren hoe ze authentiek kunnen leven in een maatschappij die je leert jezelf te haten en gevaarlijke wetgeving aanneemt om je bestaan te onderdrukken.. HYOH betekent dapper jezelf zijn, zelfs als je weerstand ondervindt.
Hoe is de ervaring op de beroemdste routes van Amerika voor mensen uit de LGBTQIA+-gemeenschap?
Elke lgbtq+-persoon in de buitenlucht heeft een andere ervaring. Seksuele geaardheid en genderidentiteit zijn intersectioneel en worden beïnvloed door verschillende andere factoren, zoals ras, klasse, vaardigheden, enz.. In mijn ervaring als blanke transgender persoon in het achterland van Amerika word ik geconfronteerd met een verscheidenheid aan uitdagingen. De belangrijkste ervaring die ik heb, is met onwetendheid, wat ik zie als een prachtige kans om verbinding te maken met onze mede-buitenliefhebbers door middel van dialoog en leren..
Ik ben vaak de eerste transgender persoon die veel mensen op de route ooit hebben ontmoet, vooral in meer landelijke of politiek conservatieve steden. Als ik me uitspreek over de inclusie van lgbtq+ in de buitenlucht, merk ik dat niet alleen meer mensen nieuwsgierig worden en meer leren over deze kwesties, maar ook dat er meer queer- en transavonturiers uit de kast komen in de gemeenschap.. Verschillende mensen hebben met mij gedeeld dat ze zich niet veilig voelden als queer in deze ruimtes, maar nu ze zien dat andere mensen zoals zij worden vertegenwoordigd, voelen ze zich meer welkom en opgenomen..
Ik zie de trailgemeenschap veranderen en het is bemoedigend om deel uit te maken van de inspanning om de naald in de richting van liefde en inclusie te verplaatsen.
Waar vind je steun in de buitenlucht?
Ik heb het geluk dat ik een robuuste online en fysieke queer-buitengemeenschap heb. Het is ontroerend om zulke positieve feedback te krijgen als ik kwetsbaar ben over mijn ervaringen als transgender in de buitenlucht. Ik voel me gesteund als queer- en transgendermensen mij vertellen dat ik hen de mogelijkheid heb gegeven om zich vrij te bewegen in deze ruimtes, en ik word geïnspireerd door bondgenoten in de buitenlucht die hun best doen om een gastvrije gemeenschap te creëren voor iedereen.. Ik word gesterkt door de vreemden die contact met me opnemen om me aan te moedigen en door mijn geliefden in mijn directe omgeving die me door alle emotionele en mentale uitdagingen van het leven als trans-hiker hebben geholpen..
Wat is je favoriete BA-kledingstuk en waar neem je het mee naartoe?
Ik hou absoluut van mijn Big Agnes Koperen spoor 3 persoonstent. Hij is groot genoeg voor mij, mijn wandelpartner en mijn twee honden, en toch lichter dan andere eenpersoonstenten die ik heb gehad!
Het heeft mij door twee zware wandelingen van in totaal bijna 6.000 mijl heen geholpen zonder te scheuren of te breken. Het heeft de zwaarste winterstormen, zomerse stortbuien, hevige winden en hagelbuien doorstaan zonder te lekken of te breken. Ik neem mijn BA-tent overal mee naartoe!
Wat zou je andere LGBTQIA+-mensen willen meegeven voordat ze op pad gaan? Advies?
Het belangrijkste dat ik andere lgbtq-mensen in de buitenlucht wil laten weten, is dat je niet alleen bent. Je hebt een grote, mooie queergemeenschap die er altijd voor je is om je op te tillen en te steunen. Wat je ook voelt of ervaart, hoe moeilijk het ook is, iemand heeft het vóór jou meegemaakt en zijn geest is bij je.. Ik ben persoonlijk ook altijd bereikbaar via sociale media @cal_hikes
Het vinden van rolmodellen en een gemeenschap is belangrijk en we staan klaar om u met open armen te verwelkomen..
English (EUR) | EN 
