Buiten onze eigen voordeur

Als avontuurfotograaf heb ik het grootste deel van de afgelopen 10 jaar constant op de weg doorgebracht, wat betekende dat ik mezelf, toen ik thuis was, zelden de tijd gunde om de omgeving te verkennen. Ik ben in zo'n razend tempo gegaan dat ik eind vorig jaar het gevoel kreeg dat ik persoonlijk was opgebrand. Ik had geen idee dat er een pandemie nodig zou zijn om mij en de rest van de wereld te dwingen om opnieuw te beginnen.. Het advies dat een vriend in december gaf, blijft in mijn oren klinken: “We geven onszelf nooit genoeg daadwerkelijke vrije tijd.”.

Ik ben opgegroeid aan de Sunshine Coast in Australië en werd omringd door fenomenale kampeer- en wandeltochten in het binnenland, maar toch had ik al ongeveer 10 jaar niet meer op het strand gekampeerd.. Misschien is een van de grootste lessen die ik hieruit trek wel dat ik deze plekken nooit als vanzelfsprekend moet beschouwen.. Als ik als volwassene mijn thuis door de lens verken, ontstaat er een heel ander beeld en ontstaan ​​er meer mogelijkheden voor avontuur..

Er deed zich een periode voor met ideaal weer en ik besloot een epische lokale roadtrip te maken, waarbij ik terug zou keren naar mijn favoriete plek uit mijn jeugd, Fraser Island. Ik zou een uitstapje maken naar Carnarvon Gorge, dat altijd al op mijn verlanglijstje stond, en het dan afsluiten in de woestijnwarmwaterbronnen aan de rand van Cunnamulla. Ook al gingen deze reizen niet naar verre bestemmingen, ik werd toch beloond met ongelooflijke ontmoetingen die me aan de reis van elke reiziger deden denken. Van de vrijwilliger op Fraser Island die mij inheemse orchideeën liet zien die zich in het zicht verborgen, de oude kerel die ons stopte om een ​​verhaal te spinnen (lang verhaal) na een steile wandeling in Carnarvon Gorge of Doug en Fiona bij de Cunnamulla pub die ons een heerlijke varkensbuik heeft klaargemaakt.

Ik doe mijn best om door dit vreemde jaar te komen, omdat het me emotioneel en mentaal blijft uitdagen sinds mijn werk bijna van de ene op de andere dag verdween.. Het is moeilijk om de balans te vinden tussen het waarderen van de vrijheid van tijd en het zien dat er nog steeds rekeningen in mijn inbox binnenkomen.. Het leven van een freelancer heeft altijd spontaniteit gekend en nooit een garantie op routine, hoewel dit jaar mijn uithoudingsvermogen als freelance creatief echt op de proef heeft gesteld. Op de dagen dat ik in een negatieve spiraal terechtkom, herinneren goede vrienden me eraan dat het antwoord vaak is: “minder schermtijd en meer bewegen”, een eenvoudig mantra dat me heeft gered.. Uiteindelijk is de positieve kant van dit alles het besef dat toevallige ontmoetingen met andere geweldige mensen binnen handbereik liggen, als we maar even buiten onze eigen voordeur durven te gaan..

Over de auteur: Krystle Wright komt oorspronkelijk uit Australië en is een Big Agnes Ambassadeur, op zoek naar avonturen en expedities over de hele wereld met een camera in de hand. Een van haar grootste motivaties is om te zien hoe ver ze van de gebaande paden kan afwijken en de uithoeken van deze planeet kan verkennen met haar klassieke Australische sarcastische humor en een fijne smaak voor tequila.. Volg Krystle Wright en haar laatste avonturen op Instagram via @krystlejwright